ویروس فکری نیز مثل ویروس جسمی خطرناک بوده و باید از آن نیز برحذر بود.

خداوند متعال با خطاب به پیامبر اکرم (ص) دستوری را به قصد آموزش دیگران مطرح می کند که وقتی دیدی افرادی به قصد شبهه افکنی و تخطئه در باورها و اعتقادات دینی وارد می شوند، از آنها باید دوری کنی تا زمانی که آن سخنان تمام شده و موضوع دیگر مطرح شود، اگر شيطان تو را  به فراموشى انداخت، بعد از به یادآوردن وظیفه، باید از جا بلند شده و دیگر در کنار قوم ستم كار ننشینی؛ وَإِذَا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آيَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّى يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ وَإِمَّا يُنْسِيَنَّكَ الشَّيْطَانُ فَلَا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرَى مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ؛

همانگونه که اشاره شد، مقام پیامبر(ص) بالاتر از این است که تحت تأثیر شبهه افکنان قرار بگیرد و یا شیطان او را به فراموشی بکشاند، این خطاب برای آموزش به دیگر انسان ها بیان شده و یک راه پیشگیری را به عموم مومنین بیان کرده است؛ علتش هم این است که شبهه افکنان و منحرفان برای فریب مردم، سخنان زیبا و جذاب می گویند و مردم نیز معمولاً به سخنان زیبا گوش می‏دهند و در نتیجه ناخواسته فریب آن سخنان را خورده و تحت تأثیر آنان قرار می‌گیرند. قرآن می‌فرماید به چنین سخنان گوش ندهید.

  در آیه دیگر خطاب به عموم مردم می فرماید: نَزَّلَ عَلَیْکُمْ فِی الْکِتابِ أَنْ إِذا سَمِعْتُمْ آیاتِ اللّهِ یُکْفَرُ بِها وَ یُسْتَهْزَأُ بِها فَلا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتّی یَخُوضُوا فِی حَدِیثٍ غَیْرِه؛ در این کتاب بر شما فروفرستاده است که وقتی کافران و مسخره کنندگان، از دین خدا انتقاد و آن را به مسخره گرفتند، نباید کنارشان بنشینید و به سخنان آنان گوش فرا دهید، تا زمانی که مطلب دیگر مطرح شود و اگر به سخنان آنان گوش فرادهید؛ نتیجه اش این می شود که : إِنَّکُمْ إِذاً مِثْلُهُمْ؛ در آن صورت شما نیز مثل آنها خواهید شد. 

ممکن است گفته شود که در این صورت تکلیف آزادی فکر و اندیشه چه می شود؟

جوابش از توجه به وضعیت امروز جهان و گسترش ویروس کرونا به صورت محسوس روشن می شود که چگونه در علم پزشکی وقتی راه های گسترش ویروس بیان می شود و برای ما ایجاد محدودیت می‌کنند که نباید در کنار شخص مبتلا و یا حتی شخص محتمل به بیماری نشست و نباید از غذایی که او خورده استفاده کرد و حتی باید او را در قرنطینه قرار داد و حتی بعد از بهبودی نیز برای مدتی بدون تجهیزات مراقبتی به او نزدیک نشد تا مبادا میکروب او به دیگران سرایت کند، آیا در این وضعیت کسی می تواند اعتراض کند که این محدودیت جلوی آزادی ما را می گیرد و ما نمی خواهیم خود را محدود کنیم؟!

هرگز،

پس سخن شبهه‌افکنان نیز بیماری و ویروس خطرناک و یک نوع مسمومیت معنوی است که برای مبتلا نشدن به آن باید از آن پیشگیری کرد.

 در این میان تنها کسانی که مصونیت پیدا کرده و پایه های اعتقادی شان مستحکم و از علم و دانش کافی برای پاسخ به شبهات برخوردار است، می توانند با شبهه افکنان به بحث و استدلال بپردازند، اما کسانی که هنوز این توانایی را نیافته اند نمی‏توانند، خود را در معرض سرایت بیماری و شبهه قرار دهند.

 پس جوانان و نوجوان عزیز برای محفوظ ماندن از بیماری انحراف در توحید و شک در مسایل دینی، تا زمانی که مصونیت نیافته اند، باید از معاشرت با منحرفین و شبهه افکنان و مغرضان و حتی از حضور در کانال ها، گروه ها و سایت های شبهه افکن پرهیز کنند. در عین حال به تقویت خود، استحکام پایه های اعتقادی و فکری، افزایش مطالعات و آگاهی های دینی خود بپردازند، تا اینکه پس از قوی شدن و پیدا کردن مصونیت نه تنها باید سخن آنان را بشنوند، بلکه، باید دست آنها را نیز گرفته و با راهنمایی آنها را نجات دهند.

28/12/1398